Hoe kick je een rugby bal?
Dat is voor mij altijd een lastige vraag om te beantwoorden. Na 22 jaar ballen geschopt te hebben
zijn er een paar dingen al zo vanzelfsprekend geworden dat ik die eigenlijk al voor lief neem.
Balgevoel bijvoorbeeld: Hoe raak je een bal eigenlijk lekker? En misschien nog wel belangrijker,
wanneer weet je of je een bal lekker geraakt hebt?
Als kicker is er niks verslavender dan het geluid en gevoel van een goed geraakte bal.
Dat zijn de dingen die je achterna jaagt in de trainingen en wedstrijden daarna.
Ik geloof er tot nu toe nog steeds heilig in dat iemand intrinsiek doorheeft als hij of zij een balletje
lekker heeft geraakt. Alsof je boven jezelf uitgestegen bent.
Of zij nou ervaring hebben met de sport of niet. Of het nou tennis, voetbal, paddel, rugby, of curling
is, dat gevoel is een soort oeremotie die alleen maar los komt bij zulke momenten van perfectie.
Dan kan je alleen maar je handen in de zij leggen en toekijken naar hetgeen wat jij zojuist gecreëerd
hebt.
En dan sta je weer klaar voor je volgende kick, borst vooruit en zelfvertrouwen als een Romein in een
gepolijste helm, neem je die aanloop en.. niks. Een gigantische hap gras uit de grond getrapt, en
beide voetjes weer stevig op de grond. Het moment dat je denkt dat je het door hebt, kan je weer
van voor af aan beginnen.
Maar gek genoeg ga je toch weer door om die volgende te nemen, en die daarna. In de hoop dat je
weer zo’n kick tegen gaat komen. Volgends mij denken golfers, tennissers, basketballers en andere
balsporters er ook zo over. Die perfecte kick is een punt op de horizon geworden waarnaar gemikt
kan worden.
Met dat in gedachten kan ik dus wel proberen om een of ander stappenplan te schrijven voor
ambiërende kickers die hun precies verteld wat je moet doen voor die perfecte kick, maar ik denk
zelf dat het veel effectiever is om mensen eerst zo snel mogelijk kennis te maken met dat gevoel.
Want zodra ze dat gevoel te pakken hebben komen die instructies en trainingen daarna wel.
Ik probeer dat te doen door ze te introduceren aan wat extreme uitvoeringen van kicks, waardoor zij
kennismaken met de verschillende vormen van kicken. Armen heel erg gestrekt houden, armen heel
dicht bij je lichaam. Bal op je tenen raken, bal op je wreef raken. Bal zo hoog mogelijk schoppen, bal
zo laag mogelijk schoppen.
Daar komen best gekke oefeningen in voor, variaties waar je van te voren al kan zeggen dat ze niet
ideaal zijn voor een goeie trap, maar het grappige is dat omdát je die duidelijke no-go’s voelt, je
erachter komt wat je in ieder geval niet moet doen, en daardoor net weer wat makkelijker terecht
komt bij wat je wel moet doen!
Laat ze maar kennis maken met dat gevoel, en kijken of ze voor zichzelf conclusies kunnen trekken
qua wat het best voor hun gaat, en wat het lekkerst voelt.
Vanaf daar kan ik gaan kijken tot welke conclusies ze komen, en eventueel wat bijsturende vragen
stellen. Het gevaar is natuurlijk dat iemand tot de ‘foute’ antwoorden komt. Bijvoorbeeld dat iemand
zegt dat het veel lekker voelt om die bal met z’n tenen te schieten dan op de wreef. Dan kan ik
bijvoorbeeld vragen waar dat door komt, en uitleggen dat het vanuit een kracht-perspectief namelijk
beter is om de bal op je wreef te raken omdat dat een veel harder deel van je voet is, en je
tegelijkertijd dus ook minder pijn hoeft te krijgen aan je teen.
Zo probeer ik tijdens dat momentje van kennismaking zo snel mogelijk een succesmomentje te
creëren, waardoor ze een mikpunt krijgen om vanaf daar op af te trainen.
Dus trap lekker veel balletjes. Allerlei soorten balletjes, en jaag ondertussen op dat gevoel van
heerlijke perfectie!
Comments